Taklit bir başkasının davranışını veya eylemini kopyalayıp sonrasında bu davranışı sergilemek olarak ifade edilmektedir. Erken çocukluk döneminde çocukların gelişiminde önemli bir role sahiptir. Çocuklar birçok şeyi görerek, deneyimleyerek ve taklit ederek öğrenirler.

    Normal gelişim gösteren çocuklar erken çocukluk döneminden başlayarak her şeyi taklit edebilirler. Otizmli çocuklar ise taklit becerilerinde sınırlılık yaşamaktadırlar. Yaşanılan bu sınırlılık tanı koymada da bir ölçüttür. Otizmli çocuğun erken tanı ve müdahale ile taklit becerisi kazandırılması gerekmektedir. Çünkü taklit en önemli ve etkili öğretim aracıdır. Bu beceride yaşanılan sınırlılıklar ifade edici dil, alıcı dil ve sosyal etkileşim becerilerini doğrudan etkiler. Otizmli çocuk karşısındakini gözleyerek, onun yaptığının aynısını yaparak nasıl taklit edeceğini öğrenmiş olur ve aslında birçok becerinin öğrenilmesine de yeni bir kapı açmış olur. Bununla birlikte çocuğun dikkat süresi ve odaklanması da artmış olacaktır.

   Taklit becerisini öğrenen otizmli bir çocuk soyut bilgileri anlamlandırmakta, çevresini keşfetmekte, akranlarıyla etkileşime girmekte ve taklit ederek öğrendiği davranışları günlük hayatına aktararak kalıcı hale getirmektedir.