Nesneleri ağza atma,ısırma,emme gibi davranışlar bebeklik dönemine dayanır.  Bebekler dünyalarını ve kendilerini ağızları ile keşfederler ve güven duygularını geliştirirler.Bu durum dış çıkarma süresince normaldir. Konuşma ve dil becerileri,kas eklem farkındalıkları için gereklidir.

   Oral arayış duyusal işlemleme sorunlarından biridir. Duyusal işlemleme  bozukluğu, merkezi sinir sisteminde diğer bir değişle beyinde gerçekleşmektedir. Bir bozukluk oluştuğu zaman beyin, duyusal mesajları analiz ve organize edemeyerek mesajları birbirine bağlayamaz veya bütünleştiremez. Duyusal işlemleme bozukluğunun bir sonucu olarak çocuk duyusal bilgilere tepki veremez ve bu nedenle de anlamlı, tutarlı bir şekilde davranamaz. Aynı zamanda, ne yapması gerektiğini planlamak ve organize etmek için duyusal bilgileri kullanmak konusunda da zorluk yaşayabilir. Oral motor beceri gelişiminde gerileme yaşayan çocuk daha fazla oral duyusal motor girdi yoluyla  kendilerini regüle ederler. Duygularıyla baş etme yöntemi olarak emme,ısırma,nesneleri ağza atma gibi arayış davranışlarında bulunabilirler. Daha fazla tükürük salgılama eğilimindedirler.

   Oral motor arayışın arttığı, çocuğun nesneleri ağzına götürdüğü durumlarda çocuğa; kızmak,uyarmak,bağırmak,sözel yada fiziksel engellerde bulunmaya çalışmak doğru değildir. Bu tür yaklaşımlar çocuğun davranışını pekiştirmeye yol açabilir. Bunun yerine çocuğun ilgisini başka yöne çekmek daha kurtarıcı bir yol izletir.

  Çocuğun ne tür nesneleri hangi durumlarda ne amaçla ağzına götürdüğüne karar vermek için gözlemlememiz gerekir. Oral motor tedaviyi bu sorulara verdiğimiz cevapla şekillendiririz.

 Temporomandibular ekleme(çene eklemi) derin duyu masajları,yüz ve ağız çevresine masajlar,şarjlı diş fırçası kullanımı,diş çubukları ile dil,yanak içi,diş etleri,damağa uyaranlar verilebilir. Elma,havuç,simit,sakız gibi sert gıdaların tüketimi desteklenerek çocuğun tatmin olması sağlanabilir. Pipetle su içme,kağıt üfleme,düdük çalma gibi aktiviteler çeşitlendirilebilir.