Özel eğitim süreci okuldan ve öğretmenden ibaret sayılmamalıdır.  Eğitim süreci öğrencinin girdiği tüm ortamları kapsamaktadır. Öğrencinin gününün büyük çoğunluğunu evde geçirdiğini düşünürsek aile eğitimin en önemli parçalarından biri olarak karşımıza çıkmaktadır. Rehabilitasyon sürecinde öğrenciye kazandırılmak istenen davranış değişikliklerinin temelini atmak eğitmenlerin görevi olarak karşımıza çıksa da davranışı ev ortamında pekiştirme konusunda iş aileye düşmektedir. Hem özel eğitim sürecinde hem de ev içerisinde sıklıkla pekiştirilen davranış kolaylıkla kalıcı hale gelecektir. Ancak ile ve okulun paralel ilerlemediği durumda öğrencinin zihninde tutarsızlık oluşur, hangi ortamda hangi davranışı uygulamaya koyması gerektiğini kestiremez. Dolayısıyla bu çelişkili durum öğrencinin eğitime yanıt verme sürecini uzatacaktır.  

Aile iş birliğinin başlangıç noktası farkındalık ve kabuldür. Çocuğun içinde bulunduğu durumu olduğu gibi kabul etmek ve değişim için çocuğa güvenmek atılması gereken en önemli adımdır. Burada ailelerimize düşen iyi bir gözlemci olmak, çocuğun güçlü ve zayıf yönlerini tanımaktır. Ardından rehabilitasyon sürecinde öğrencinin kazandığı gelişimlerin takip edilip pekiştirilmesi oldukça önemlidir. Bu gelişimlerin anne baba tarafından fark edilmesinin dahi öğrenciler için iyileştirici ve motive edici bir role sahip olduğu unutulmamalıdır. Aileler öğrenciler için teşvik edici güçlere sahiptir. Ailenin onayı ve desteği öğrencilerin kendine güven duygusu geliştirmesi açısından oldukça önemlidir. Gelişen güven duygusu da daha fazlasını yapmak için çocuğu güdüleyecek güç olarak karşımıza çıkacaktır. Ailelerimize önereceğimiz en temel şey ise öğrencileri istenen davranışı sergiledikleri zamanlarda tebrik etmeleri ve pekiştirmeleridir.

Özel eğitim ve rehabilitasyon sürecinde aileye düşen en önemli görevlerden bir diğeri ise sabırdır. Gelişimin bir anda gerçekleşmesini beklemek gerçekçi bir hedef olmayacağı gibi çocuklar üzerinde baskı oluşturabileceğinden süreci olumsuz etkileyebilmektedir. Bunun önüne geçebilmek de yine aile-eğitimci iş birliğinden geçmektedir. Öğrencinin düzeyine uygun hedefin belirlenmesi profesyoneller tarafından yapılmalı ve aileyle paylaşılmalıdır. Ardından çocuğun hedefe adım adım ilerlemesine izin verilmelidir. Unutulmamalıdır ki her çocuk kendi özel sürecinden geçmektedir. Bu süreçte onun yanında olmak sabırla ve şefkatle ilerlemesini beklemek oldukça önemlidir.