Çocuklarda bazı nedenlerden dolayı gelişim bozuklukları ortaya çıkabilir. Bebeklikten belirli bir yaşa kadar çocukların fiziksel ve zihinsel gelişimlerini sağlıklı bir şekilde tamamlamaları gerekir. Ancak bazı çevresel etkenler, genetik etkiler, çocuklarda gelişim geriliğinin görülmesine neden olur.

Çocukların yaşadıkları sosyal çevrede kendilerini ifade edebilmesi ve toplum kurallarını öğrenebilmesi için sosyal gelişimini sağlıklı bir şekilde tamamlaması gerekir. Sosyal gelişim, bebeklik döneminden itibaren başlayan bir süreçtir. Çocukların sosyal gelişiminde en önemli etken anne ve babadır. Anne ve babanın çocuğun kendini ifade edebilmesi için uygun ortamı hazırlaması, aile içindeki davranışları ile çocuğu desteklemesi ve çocuğa karşı pozitif bir yaklaşım içinde olması gerekir.

Gelişim geriliği bulunan çocuklar, çevreleri ile iletişim kuramaz ve duygularını ifade edemez. Özellikle okul döneminde ciddi sorunlarla karşı karşıya kalabilirler. Yaşıtlarıyla iletişim kuramayan çocuklar okul döneminde iletişim başlatmada güçlük çeker, arkadaş gruplarına katılım göstermez, sınıf içi kurallara uymada zorluk çeker. Ayrıca uyaran eksikliğine bağlı olarak problem çözme, alternatif düşünme becerilerini gerçekleştirme gibi bilişsel konularda da geride kalabilirler. Uzun vadede bakıldığında da bu çocukların toplum içinde kendilerini ifade edemedikleri ve toplum kurallarına uyum sağlayamadıkları için içe kapandıkları ve kaygı bozuklukları yaşadıkları görülmektedir.

Sosyal alanda gelişim geriliği bulunan çocuklarda; güvensizlik, sosyalleşememe, inatçı tavırlar gibi belirtiler görülebilir. Ayrıca bu çocuklar, ileriki yaşantılarında bencil davranış sergilerler ve sosyal oyunları oynamazlar. Hırçınlık, saldırganlık gibi davranışlar gösterebilirler. Bu çocuklarda motor becerilerde zayıflık, duygusal girişimde aksaklıklar ve dil geriliği gibi sorunlar görülebilmektedir.